“A PARATA DI COLAPISCI”
Genti ascutati
sta puisia vaia cantari
cù lu suli e cù lu mari
cù la morti e cu l’affanni
cà biddizza di cosi ranni.
Genti ascutati
è nà cosa m’purtanti.
Quannu i misteri antichi chiamanu
arrispunni, e nenti chiù dicu.
N’à vota mentri natava
n’da lu mari mè Sabbaturi
cu l’acqua cà carizzava li scianchi e la carina
pinsava cà tuttu dui erumu nà sula sula cosa
e mi sintia n’da lu lettu cu la sposa.
Mentri sti pinseri mi quadiavunu la menti
m’appariu n’animali ranni ranni
cù la cuda e li pinni
ma di cristianu aveva la bedda facci
sicuramenti era Colapisci.
Mi fimmai di bottu, u vaddai ma non mi spagnai
u mari e Colapisci sunu amici, pinsai
e mai mavissaru pututu fari mali.
Mi stesi accussì fermu, miravigghiatu e cuntentu.
Colapisci sguazzava lentu, l’acqua era chiara
e tutto pareva nà sinfunia, e a sò parata nà puisia.
“Avi di sempri cà ti taliu, amicu miu.
Nda tutti li mari cù tia aja statu
e a fozza ti l’aja datu ju quannu t’à mancatu lu sciatu.
Taja vistu crisciri n’da lu corpu e nd’ la menti
e ora vinni u giustu mumentu pì diriti n’ cosa m’purtanti.
Naja vistu di biddizzi n’da lu mari
da l’abbissi chiù funni all’isuli chiù n’cantati
naja fattu di cantati n’da la notti e n’da lu jornu
cu tutti i pisci amicimè d’attornu.
Avi seculi c’ campu e ancora non mi stancu
picchì a vita è bella assai, ma ora amicu miu
n’accuminciaru troppu di vai.
L’aja taliatu a vostra razza, ata crisiutu comu li zicchi
vaja taliatu, e ora sugnu scantatu
n’da tuttu lu munnu ata arrivatu
e tutti li mari ata n’quinatu.
Lu suli cà nà vota spuntava russu n’da tutta a sò biddizza
ora spunta niuru, u culuri dò petroliu e dà munnizza.
Appoi, si vi taliu sempri chiù bonu,
mi veni di chiangiri picchi stati appizzannu tuttu lu munnu
cà non è sulu vostru e apparteni macari a mia, chiamannumi puri mostru,
apparteni a tutti li pisci, a tutti l’aceddi.
Non taliati chiù n’da lu mari e n’da lu cielu,
non v’accurgiti quannu sunu beddi
nè pinseri ammucciati e n’da li voli alati
e ca a libertà suli a iddi apparteni
e vuatri campati sempri nè catini.
V’intasturu li sordi pì campari, oggi li sordi fanu moriri
a mia, a tia, cà natamu suli e liberi n’da lu mari
e a tutti l’autri animali cà non cianu bisognu di l’affari
comu l’omu, cà resta surdu all’amuri e a lu mari
a la paci e a lu beni e si vinni pì quattro dinari.
Cuntaccillu a tutti li genti
e non vinnitivi a sti dilinquenti”
Così parlò Colapesce nel lontano 1978
Roberto Amico